بالاترین و والا ترین عذابی که دنیا می تواند به تمام موجودات زنده اش تحمیل کند« بلاتکلیفی» است!
رنج از این عمیق تر و مسخره تر سراغ داری؟!
وقتی جنگ می شود،جنگ شده است دیگر! از اسمش پیداست! آدم توی جنگ،گلوله می بیند،تفنگ می بیند،ویرانی می بیند،خون دلمه شده می بیند
وقتی زلزله می آید،آدم پاره سنگ می بیند،خراب شدن سقفش را می بیند،آوارگی را می بیند
و یا حتی وقتی یک ساختمان آتش می گیرد و می سوزد،آدم همین طور شعله ها را می بیند که می خزند لا به لای ساختمان؛حتی می بیند که پوستش دارد مذاب می شود از شعله ها
هر بلایی که آدم بتواند «ببیند» نعمت است نه بلا!
بلا زمانی مسخره می شود که آدم نتواند آن را ببیند،بلاتکلیف شود و عین اسبی که به چشم هایش چشم بند می زنند تا رَم نکند،عین اسب هایی که به وودکا به خوردشان می دهند تا سرما را نفهمند،به زیستن در بلای بلاتکلیفی،ادامه می دهند!
