مغزم را که کنار بگذارم، سر انگشتانم هم حافظه دارند؛ درست مثل همان حافظهای که در مغزم قرار دارد.
با تک تک سر انگشتانم، آنچه لمس میکنم را ثبت میکنم.
مثلا رد استخوان فک پایینی گربهها
پنج ضلعیهای پوست مار
نرمی پوست مچ دستهای تو
رگههای گلبرگهای نرگس
همه چیز را سر انگشتانم به خاطر میآورند حتی اگر فراموش کرده باشم کی و کجا لمسشان کردم.