دو هزار چشم گریان

هوس از تو جان بگیرد

به که گویمت چه بودی؟!

مگر از تو دل ربودم

که من از منم ربودی...؟

بی دل و بی خود

به اندازه هزار سال نوری است که دارم فکر میکنم کدام بد تر است؟!

-عاشق عطر ها شدن

یا

-عاشق صدا شدن

هیچکدام را هیچ جور نمی توان توصیف کرد! از این بدتر،هیچ کدام را نمی شود نگهداشت؛مثل عکسی از چهره یا یادگاری مثل یک گردنبند.

چطور بگوییم فلانی صدایش چقدر زیباست! عطر فلانی چقدر معرکه بود!

تمامی توصیف هایی که برای صدا یا عطر قرار است به کار ببریم،برای هر کس معنای متفاوت دارد.

از طرفی دیگر،چطور عطر یا صدای کسی را به دیگری نشان دهیم؟! مثلا بگوییم فلانی بیا! بیا گوشم را جر بده و ببین صدای معشوقه را! یا بیا این تکه پوست من را ببر و عطر او را بو بکش!

به اندازه میلیون ها سال نوری است که فکر می کنم: چگونه بیاییم  تا به خود،گوش کشان،کشانمت؟! 

رویای مرد نیمه تمام

عجیب است...! آدم چطور میتواند دلتنگ جایی شود که نه رفته نه دیده؟! دلش آدم ها،غذا ها،صدا و رایحه هایی را بخواهد که شاید اصلا وجود ندارند!

ضرر بیداری مداوم،همین است!

 آدم وقتی خوابش نبرد،ذره ذره کنترل روح و ذهنش را از دست میدهد و روحش تا جایی از هم گسیخته میشود که به آخرین ذره بنیادین جهان هم سر می کشد!

خوب ترین حادثه

خوب است که آدم دلش برای کسی تنگ شود بی آن که عذاب بکشد

خوب است آدم دلش برای کسی که تنگ می شود،لبخند بنشیند گوشه لبش...

خوب است دلتنگ کسی شوی و بغض،خفه ات نکند! بر عکس،شوق آن لحظه ها ی دور،به خنده ات بیاندازد...

دلتنگی خوب،خیلی دلچسب است!

در باب مرداد

با دست بلورین تو پنجه نتوان کرد

رفتیم دعا گفته و دشنام شنیده!

هزار و صد

هزار سال دیگه که قبرم رو‌ کندند و خواستند به جاش یه ساختمون صد طبقه بسازند

بالاخره شکل صدات از توی قلبم،پیدا میشه...

بالاخره شکل صدات دیده میشه!

یک روز پس از پایان دنیا

بعضی آدم ها هم انگار،یک کتاب نازک و رنجور اند درون پایین ترین طبقه یک کتابخانه کنج دیوار؛تک به تک تپش هایشان را توی کلمات،جا گذاشته اند و رفته اند یک دنیای دیگر.

گاهی،از تمام آدمی که میشناختیمش،یک کتاب می ماند گوشه عصر دم کرده ی تابستان.

گاهی از بعضی آدم ها،چیز بیشتری نمی ماند...

این تکه سنگ سرد کنج منظومه

همه سنگ ها از اول سنگ بوده اند؟!یعنی سنگ زاده شده اند؟!یعنی پیش از آن که سنگ شوند،رگی،قلبی،تاب و تبی نداشتند؟همین طور سفت و سخت ، زاده شده اند؟!

یعنی این منظومه،به حد کافی سنگ بالفطره نداشت که آدم هایش باید به مرور،سنگ شوند؟!

این همه سنگ به چه درد می خورد؟!

آهنگ آبی

Vola, Canzone Blu

Piena Di Nostalgia

Quando Ti Canto Sento La Mia Tristezza Volare Via

Vola, Canzone Blu
Quanta Malinconia
Con Le Tue Note Dolci In Un Momento Ti Porti Via

آهنگ غمگینت را بخوان...پر از نوستالژی و سرشار از مالیخولیا!

آهنگ غمگینت را بخوان...آهنگ غمگین تو،بال پرواز به غم های من می دهد!